கறுப்பு வெள்ளைப்
பூவும் உண்டோ?
அவள் கண்கள் போல
காந்தம் உண்டோ?

சிலிர்க்க வைக்கும்
முல்லை உண்டோ?
அவள் சிரித்து விட்டால்
உயிரும் உண்டோ?

காதல் வழியும்
மொழியும் உண்டோ?
அவள் அசையும் இதழில்
அமிர்தம் உண்டோ?

காற்றைக் காணும்
கண்கள் உண்டோ?
அவள் காணும் விழியில்
காதல் உண்டோ?
-Bavananthan <3

யாருமிங்கே அடிமை இல்லை
சாதி மத பேதமில்லை
உயர்வு தாழ்வு ஏதுமில்லை
சமத்துவமே எங்கள் கொள்கை
புள்ளிகளை நிறைத்துக் கொள்ள
ஏட்டில் மட்டும் எழுதினீரோ?

பட்டங்களை பதக்கங்களாய்
வாரி வாரி இறைத்து விட்டு - தம்
கடுகளவு கட்டங்களுள்
வாழ்கிறது ஒரு கூட்டம்

உக்காந்த இடத்திலேயே
திண்டு திண்டு வண்டி வைக்க
அதிகாலை வண்டியோடு
ஓடிப்போய் நொண்டி நிக்க

எதுக்கு இந்த நாய்ப் பிழைப்பு
என்றுதான் எழுத வந்தேன்
வண்டி குறைக்க எந்த நாயும்
ஓடியதாய் தகவலில்லை

மன்னிக்க நாய்க்குலமே
ஏதோ ஒரு பழக்கத்தில்
வாய் தவறிச் சொல்லிவிட்டேன்!

ஐஞ்சு கிலோ அரிசி மூட்டை
என்ட அம்மா தூக்கி வந்தால்
அம்மாண கடுப்பாகும் என்று சொன்ன வாய் இன்று

யாரோ ஒரு அம்மாதானே
கசக்கிப் பிழிஞ்சிடலாம்
கொஞ்ச சம்பளத்தில்
கோடி வேலை வாங்கிடலாம்

தூரமென்ன பாரமென்ன
எல்லாம் கிடையாது
பேசாமல் தூக்கிறியா? - என
துப்பித் தொலைக்கிறது
படிச்சதெல்லாம் என்னமோ
பயங்கர பி.எஃச்.டியாம்

ஒரு காதல் தோல்வி உண்டா
வேலை தேடி அலைந்ததுண்டா
பட்டினியை சுவைத்ததுண்டா
குடிகாரன் பக்கம் வர
கூட தூரம் போனதுண்டா

சகிப்புத்தன்மை மன அழுத்தம்
விரக்தி கவலை வேதனையை
புத்தகம் தாண்டி வேறெங்கும் வாழ்க்கையிலே கற்றதுண்டா

அனுபவ அறிவு என்றால்
அந்தப் புத்தகம் என்ன விலை
என்று கேட்பவனை
ஏசி என்ன செய்ய?

அவன் படிச்சதெல்லாம்
பயங்கரப் பி.ஃஎச்.டியாம்
மனிதாபிமானம் எல்லாம்
அவனுக்கு என்ன கூந்தலுக்கு?
-Bavananthan

மர்மங்கள் சூழ்ந்து விட்டால்
மடைத்தனங்கள் சேர்ந்து விட்டால்
கர்வத்தில் ஆழ்ந்து  விட்டால்
கடைசிவரை மூழ்கி விட்டால்

சல்லடைகள் தோன்றி விட்டால்
சகதியிலே வீழ்ந்து விட்டால்
சொல்லடிகள் தாங்கி விட்டால்
சோகம் வந்து தங்கி விட்டால்

பிறவியினை துஞ்சி விட்டால் துறவியினை மிஞ்சி விட்டால்
தலைக்கனமும் கழன்று விட்டால் 
தடுமாறி நின்று விட்டால்

எல்லைகளை நீக்கி விட்டால்
தொல்லைகளை நீங்கி விட்டால்
களை பெருகிக் கனத்தாலும்
துரோகங்களை எரித்து விட்டால்

ஆத்திரங்கள் அழித்து விட்டால்
காத்திரமாய் பழகி விட்டால்
முதுகுத்தோல் கிழிந்தாலும்
சிரித்துவிடப் பழகிவிட்டால்

தனிமையினை விரும்பி விட்டால்
சுயத்தை நம்பத் தொடங்கி விட்டால்
வட்டங்களை தூசு தட்டி
உடைத்தெறிந்து வந்து விட்டால்

அச்சங்களே இல்லாமல்
வாழ்ந்து விடப் பழகி விட்டால்
துச்சமென எதுவரினும்
துணிந்து மோதி வென்று விட்டால்

சிரித்தவன் முன் ஏறி வந்து
சிரம் உயற்றி நின்றி விட்டால்
சாதனையால் அவன் முகத்தில்
காறி உமிழ்ந்து விட்டால்

சரித்திரத்தில் உன் பெயரை 

செதுக்கி நீ வென்றுவிட்டால்

மாஸ்லோவின் கூம்பகத்தில் 

உச்சத்தை நீ தொட்டு விட்டால்

இன்னும் கொஞ்சம் கற்றுவிட
எண்ணம் கொண்டு எழுந்து விட்டால்
புதிதாக ஒன்றைத் தேடி
கற்றுவிட தொடங்கி விட்டால்

வாழ்க்கையில் மீண்டும் ஒரு
அத்தியாயம் தொடங்கி விட்டால்
அனுபவங்கள் அறைந்தாலும் அதை மறந்து தொலைத்து விட்டால்

மீண்டும் துரோகத்தில் இதயம் கிழிந்து விட்டால்
தோல்விகளில் கால் வழுக்கி கொடூரமாய் வீழ்ந்து விட்டால்

புதிய உலகத்துள் புரிந்து கொண்டு
நுழைந்து விட்டால்
மறுபடியும் இக்கவிதை
முதல் வரியில் தொடங்கி விட்டால்...!
-Bavananthan

திரண்டு வந்த அலை ஒன்று
திசை மாறித் திரும்பியதோ!
முகில் வழிந்த துளி ஒன்று
வரும் வழியில் சிதறியதோ!

இரு விழிகள் வெறித்த திசை
குவியமின்றி கரைகிறதே!
கனங்கள் தாங்கும் மனம்
கதறி அழத்துடிக்கிறதே!

மீள்வதெல்லாம் கஷ்டமில்லை
துளி கூட அதற்கு இஷ்டமில்லை
வறண்ட அந்த வாழ்க்கையிலே
நினைவுகள் கூட பசுமையில்லை

பாதைகளில் விழுந்து உருண்டு
மேடு பள்ளங்களில் புரண்டு
பல இடம் தடம் மாறி
பைத்தியங்கள் சில தேறி

வெட்டி வீழ்ந்த இதயத்தின் 
துண்டுகளைப் பொறுக்கி
அனுபவ ஊசி கொண்டு
அதைத் கோர்த்து ஒன்றாக்கி

விரைந்தெழுந்து ஓடி வந்து
திரும்பி பார்க்கையிலே
ஒரே ஒரு கேள்வி மட்டும்
ஒற்றையாய் நிற்கிறது

நீ மட்டும் ஒரு நிமிடம்
திரும்பிப் பார்த்திருந்தால்
அத்தனை வாழ்க்கையுமே
அழகாகிப் போயிருக்கும்!
-Bavananthan

புது மேகம் தாண்டி நாம்
புதிய கரை காண்போமே
வலி கொண்ட வாழ்க்கை தாங்கி
விடியல் தேடிச் செல்வோமே!

கனம் கொண்ட நெஞ்சம் தான்
கண்ணீரில் கரைகிறதே அதன்
கவலைகள் தேங்கிட வீழ்ந்திட
விதையாய் மோதி வெல்வோமே!

வாழ்க்கை ஒற்றைக் கோடு
பல தடைகள் முட்டி மோது!
விழி ஈரம் காயும் போது
நீ காற்றின் மீது ஏறு!

உன் வேட்கை தாங்கி ஓடு
வரும் நரிகள் வேட்டையாடு!
பழி தீர்க்கும் நேரம் பார்த்து
நீ பாதை நீங்கி தாக்கு!

வானோடு மழை நீங்கிப் போகலாம்
வேரோடு மரம் மாண்டு போகலாம்
நெஞ்சோடு கதை மோதி வீழலாம்
போராடு தினம் மீண்டு மோதலாம்
-Bavananthan

Music: Vidushan
Lyrics: Bavananthan

கவனத்தை ஈர்க்க
செயற்கையாய் கொட்டும்
உன் சிணுங்கலில்
கள் ஊறுதே!

வலம் இடமாக
வளைகின்ற பார்வை
ஒரு நொடி எனை
தாக்குதே!

விழித்திரை மோதி
வழிகின்ற விம்பம்
என் நினைவெங்கும்
உனை தோய்க்குதே!

ஊழியாய் வந்து
மோதிடும் கண்ணில்
என் சிந்தையும்
தள்ளாடுதே!
-Bavananthan